Lieve papa,

Wat maak ik me toch vreselijk zorgen om jou. Het is met geen pen te beschrijven, maar toch probeer ik het. Je gaat hard achteruit en dat baart me zorgen. Enorme zorgen. Gisteren, op mama’s verjaardag, zag ik aan je dat het je op sommige momenten teveel werd. Het was te druk voor je en het liefst was je naar boven gevlucht en je bed in gedoken. Je zei het zelfs nog tegen me. De angst die ik in jouw ogen las, raakte me. Het maakte mij intens verdrietig.